რა მნიშნელობა აქვს

 სატარებელიო, ერთადო მე და შენო , ხოდა ბოლოს მართლა მე და შენ და ვატარებთ და როდემდე და მერამდენედ და იმედები და იმედები, და ენდობი და ადამიენბის ნდობა არასოდეს შეიძლებოდა და ახლა მითუმეტეს, ხოდა წლები გადის და უფრო და უფრო მძიმეა სატარებელი და ჩვენც ისევ მე და შენ ვართ და ისევ მე და შენ დაგვაქვს და ვატარებთ

  მანამ სანამ და მანამ სანამ,

     რა მნიშვნელობა აქვს და ჩვენ ვართ და მე და შენ ხოდა

   ამასაც და აქამდეც

   და აღარ ,

   ხოდა ამასაც და აქამდეც

   ვატარეთ ხოდა ვატარებთ,

ხოდა ხელის გაშვებას გადმოყოლა მირჩევნია და სანამ არ გადმოგყვება და ხელს გაგიშვებს მანამდე ვიქნებით მე და შენ იმიტო რო ხელი არასოდეს მისხლტება და გადმოყოლას კიდე ფიქრი არ სჭირდება...

    ხოდა მთაზე ასვლისას ყველაზე მნიშვნელოვანია ვინ გიდგას უკან ხოდა მაგიტომაცაა...

   უკვე

   და აქამდე

   და მერეც

   მე და შენ რომ ავდივართ და ერთმანეთს ვენაცვლებით...

   ხოდა ვერ გეტყვი სხვა ყველა ზედმეტია თქო მარა წამსვლელს არასდროს დავიჭერთ და მანამდე ვიჭერთ ხოლმე სანამ ძალა გვაქვს და სანამ შეგვიძლია გავეკიდოთ, ხოდა ბოლოს ვეცემით და მაინც მიდის და ვხვდებით, რო თავიდანვე უნდა გაგვეშვა და მის გარეშეც არსებობს სამყარო, ხოდა დაჯერებაა რთული თორე რო შეძლებ მერე ყველაფერი მარტივია მანამდეა რთული მარტო, ხოდა იცოდე რომ ხელს არასოდეს გაგიშვებ და გაშვებას გადმოყოლა მირჩევნია, გადმოყოლას კიდე ფიქრი არ ჭირდება, მანამ არ გაგიშვებ სანამ გადმოყოლას ფიქრი დაჭირდება.

 ჩემს მეგობრებს :)